6 in 18 minuten: Lukaku haalt met zijn 50ste het hek van de dam (maar net niet het record gebroken)

Tuurlijk twijfelde niemand eraan dat de Rode Duivels tegen San Marino gingen winnen en zich zo als eerste land voor het EK zouden plaatsen. De vraag was met hoeveel. Ze hadden er een recordavond van kunnen maken, maar de 10-0 viel niet meer.

Ocharme Thibaut Courtois. Of hij nu naast zijn goal gezeten had of 20 meter voor zijn grote rechthoek, het had weinig uitgemaakt. Zelden heeft een keeper 90 minuten zo eenzaam beleefd.  Hij stond daar op zijn eigen helft wat rond te dralen, zonder een bal of medespeler te zien. Laat staan een tegenstander die hem werk kon opleveren. Twee baltoetsen op twee terugspeelballen.

Telraam

28 minuten kon San Marino vanuit zijn egelstelling relatief standhouden. Dat wil zeggen: geen goal incasseren. Voorzetten, corners en kopballen waren er genoeg. Maar wie anders dan Romelu Loe-ka-ku brak de ban. Zijn vijftigste voor de nationale ploeg, een mijlpaal uiteraard. En daarna ging het vanzelf. Drie minuten later legde Nacer Chadli de 2-0 al heerlijk binnen.

Nog drie minuten later: 3-0. Own goal afgedwongen na een subtiel hakje van Lukaku. Tja, het publiek kon het wel smaken. Zeker als Lukaku zes minuten later er nog eentje binnenlegde. Tof om je gemiddelde en vertrouwen zo wat op te krikken. Twee minuten later: 5-0 en nog een own goal na een schot van Alderweireld. 6-0 Tielemans... 

Zo moet je er een telraam gaan bijhalen. Zes in 18 minuten. Natuurlijk wisten we vooraf al dat er geen kans bestond dat België tegen San Marino punten ging laten liggen, maar je fleurt zoiets beter op met wat doelpunten.

Medelijden?

Duivels op recordkoers dus. 10-0 had de uitdaging moeten zijn. 't Was alsof een kat te lang met zijn eten aan het spelen was. Er sloop een zekere nonchalance in de afwerking. Lukaku die vanop een meter op de keeper kopt enzo... Zouden Vermaelen, Alderweireld en Vertonghen al veel op dertig meter van het doel gevoetbald hebben, vragen we ons dan af.

Zoveel kansen, zoveel dominantie, maar niks dat weer binnen wou gaan dat eerste halfuur van de tweede helft. Of was het dan toch medelijden met de muis? Courtois raakte zowaar zelfs vier ballen die tweede helft. Zijn confrator aan de overkant -Simone Benedettini - haalde zwaar een paar gemaakte goals uit zijn kooi. 

Invaller Benteke maakte er dan maar 7-0 van en weer ging de kraan open. Een schot van buiten de zestien zowaar. En toen die andere invaller, Verschaeren, een strafschop afdwong, gaven zijn ploegmaats hem zelfs de bal om zijn eerste internationale goal ooit te maken. Castagne met de 9-0 was net niet genoeg om de tien te halen. 

Johan Walckiers