Fair play omzeilen slim of vals? Hoe strenger straffen meer voetbalplezier kan opleveren

De prijs voor de fair play zal Standard niet krijgen na de grote verwisseltruc die het donderdag opvoerde. Laifis trok aan de noodrem en had een tweede gele kaart verdiend tegen Frankfurt, maar in zijn plaats ging Cimirot op de bon. De ene noemt het slim, de andere vals.

Standard mag blijven hopen van een Europees voorjaar na de 2-1 zege tegen Frankfurt. Als er begin 2020 effectief Europees gespeeld wordt, welke Luikenaar zal zich dan nog herinneren door welke valsspelerij de 1/16 finales bereikt werden? In Frankfurt zullen ze zich die ene fase nog wel herinneren waar Cimirot en niet Laifis geel kreeg.

Nogmaals, áls Standard door de poulefase komt. Want soms komt zo'n slimmigheidje, zoals de uitvoerders het meestal noemen, als een boemerang terug in het gezicht. Vraag maar aan Mpoku, die met 3-1 verloor op het veld van Gent nadat hij Vadis een rode kaart aansmeerde. Of aan Diagne, die zich makkelijk tegen de grond ging in Parijs om daarna de zondebok van alles in blauw en zwart te worden.

Soms draait het wel goed uit natuurlijk, zoals de beledigingen van Materazzi aan het adres van Zidane op de Wereldbeker in 2006 of de schwalbe van Robben die Mexico de uitschakeling op het WK kostte in 2014. Gelukkig zijn deze 'valsspelers' opgenomen in het collectieve geheugen. Nog uitstekende voorbeelden: de 'hand van God' van Maradona of de handsbal van Henry die Ierland met een zware kater achterliet.

Het zijn zulke schwalbes, 'professionele fouten' of 'matennaaiers' die door de jeugd gekopieerd worden. Zo wordt dat gedrag nooit uitgeroeid. En toch, de oplossingen kunnen zo voor de hand liggend zijn. Een van de ergerlijkste zaken in het voetbal -balletje nog even wegtrappen of vasthouden na een overtreding- zie je niet in het hockey. Weerklinkt de fluit, dan maakt de overtreder zich zo snel mogelijk uit de voeten.

In rugby kan het ook. Alleen communicatie tussen de wedstrijdleiding en de aanvoerders. Maar als een voetballer zijn tweede overtreding maakt staan er plots vijf spelers rond de scheids om een gele kaart te vragen voor 'een opeenstapeling van overtredingen'. Nee, de FIFA houdt zich liever bezig met het ontwikkelen van een lijn waardoor de videoref kan zien of een aanvaller met zijn sleutelbeen buitenspel staat.

Waarom duurt het zo lang om regels in te voeren die geen geld kosten en waar iedereen bij gebaat is? Moeilijk is het niet voor de spelers om zich aan te passen. Bal wegtrappen na het fluitsignaal? Geel! Drie spelers rond de ref die impliciet om een kaart komen vragen zonder het woord 'kaart' in de mond te nemen -want dát zou er helemaal over gaan!- ... alle drie een kaartje! Meer voetbal, minder irritaties! Win - Win.

Hannes Van Gael