Het rapport van de redactie: 12 - STVV maakt ambities niet waar dankzij willekeurig transferbeleid en rampzalige balans tegen de laagvliegers

Onze redactie is niet blijven stilzitten in afwachting van de slotspeeldag, als die er überhaupt nog komt. Aangezien er nog weinig aan de stand zal veranderen hebben we per ploeg een balans opgemaakt en ze vergeleken met onze prognose. Vandaag is het aan het nummer 12: Sint-Truiden.

Transfers

Marc Brys stond voor een moeilijke uitdaging bij het begin van dit seizoen. Een rist nieuwkomers die vaak niet bekend waren met de competitie en belangrijke vertrekkers zoals Kamada, Tomiyasu en De Sart. “Dit is een ploeg die nog in volle opbouw is”, liet de trainer begin oktober optekenen. “Er zijn veertien nieuwe jongens en er is te willekeurig ingekocht.” Niet naar de noden van zijn spelsysteem, bedoelde hij.

Alleen De Ridder, De Smet en Schmidt toonden meteen hun meerwaarde. Jongens als Colombatto, Colidio, Suzuki en Allan Sousa moesten hun draai nog vinden. Er kwamen veel nieuwe centrale middenvelders en offensieve flanken, terwijl Brys juist nood had aan centrale verdedigers. Met Bushiri kwam die er ook tijdens de winterstop, maar toen was play-off 1 al ver uit het oog verloren.

Waar kon het beter?

Dat het bouwproces niet zonder slag of stoot verliep was al duidelijk van bij de start. Thuis verloren tegen Moeskroen en een fikse pandoering op Brugge. Standard werd vooral op karakter geklopt, maar het was duidelijk dat er te vaak gepuzzeld moest worden en dat Brys vaak creatief moest omspringen met zijn select groepje fitte en kwalitatieve spelers.

Brys bleef ook kiezen voor zijn voetballende aanpak: van achteren uit de voetballende oplossing zoeken en combinerend het veld oversteken. Foutjes achterin werden vaak afgestraft, wat soms tot vermijdbaar puntenverlies leed. De trainer kreeg na de aarzelende seizoensstart de rekening gepresenteerd, ook omdat hij zich soms kritisch durfde uitlaten tegenover de koers die door de Japanse eigenaars werd opgelegd.

Ook zijn opvolgers Hayen en Kostic hadden moeite om een constante in de prestaties van de Kanaries te krijgen. Wat opvalt is dat er tegen andere laagvliegers vaak punten werden verloren: 0 op 6 tegen Cercle Brugge, 1 op 6 tegen Waasland-Beveren en 3 op 6 tegen Oostende. 4 op 18 tegen de nummers 14, 15 en 16 van de reeks…

Prognose vs realiteit

Voor aanvang van dit seizoen dachten we dat STVV op de negende plaats ging eindigen (dat kon u HIER lezen). ‘De tegenstanders zullen meer aangepast zijn aan de speelstijl van Brys’. Dat bleek ook en daarnaast werd de verloren kwaliteit (Kamada, Tomiyasu en De Sart) onvoldoende opgevangen. De club wil op lange termijn gestaag groeien, maar legde zichzelf minstens een tiende plaats op: missie niet geslaagd.

Deze rapporten verschenen al in onze reeks:
16 - Waasland-Beveren boet in op kwaliteit na een seizoen met 27 punten
15 - KV Oostende kon gebrek aan budget niet compenseren 
14 - Cercle Brugge redt het niet met alleen maar (Monaco-)huurlingen
13 - Eupen voldeed volledig aan de verwachtingen: niet goed, maar zonder problemen erin gebleven

Hannes Van Gael