Een oorlogsmachine: hoe Union nog indrukwekkender is geworden dan de voorbije twee seizoenen

Union SG laat amper iets liggen. Het is al van midden september geleden dat de Brusselaars nog eens verloren hebben in de competitie. Met een indrukwekkende 25 op 27 geven ze iedereen het nakijken. Of hoe Alexander Blessin verder bouwde op de fundamenten en het huis nog wat steviger maakte.

Union SG heeft twee keer verloren (KV Mechelen en Genk) en twee keer gelijkgespeeld (Antwerp en Gent). De enige wedstrijden waarin ze punten lieten liggen. Union is een oorlogsmachine en daar heeft Blessin zeker een hand in. 

Doelpuntenmachine

Terwijl het vorig seizoen geen twijfel leed wat de basisopstelling zou zijn, gebruikt de Duitser zijn volledige kern. In doel en in de verdediging zijn de keuzes duidelijk, maar op het middenveld en in de aanval varieert hij. Drie centrumaanvallers - Amoura, Ayensa en Nilsson - hebben samen al 25 keer gescoord. 

Ter vergelijking: dat is beter dan 10 van de 16 ploegen als geheel gescoord hebben. Met 37 gemaakte doelpunten en slechts 17 tegen is hun doelpuntensaldo het beste van de JPL. En daar heeft iedereen zijn aandeel in. Union is niet meer afhankelijk van individuele uitblinkers als Vanzeir, Undav en Boniface. 

Uiteraard is Amoura een sensatie op de Belgische geworden. Maar Union kan het op verschillende manieren. Als zijn snelheid er niet is, spelen ze gewoon hoger op het veld om de voorzetten naar Nilsson, Ayensa of Rodriguez te geven. En als het eens nodig is, zullen Lapoussin, Puertas en Burgess zich wel vooraan met de debatten gaan moeien.

Klein budget, grote return

Het credo van Vincent Kompany - een ploeg presteert zo goed als het budget dat het voor handen heeft - gaat niet op voor Union. Met een werkingsbudget waar ze niet eens mee in de top 8 staan en een kern die qua marktwaarde slechts de zevende plaats bekleedt. 

Burgess-Machida-Mac Allister is een achterlijn waar je op kan rekenen en waar veel aanvallers schrik van hebben. Moris pakt regelmatig uit met wereldreddingen. Puertas is de assistenkoning van de Europese topcompetities. Amoura loopt er iedereen af. Vanhoutte en Castro-Montes zijn schoten in de roos. 

Da's veel goed werk en de lof daarvoor kan niet groot genoeg zijn. Dit Union gaat zelfs nog sterker worden naarmate de automatismen er nog meer inkomen. Derde keer goede keer?

Johan Walckiers