Wouter Vrancken zegt precies hoe hij denkt over zijn voorganger Hein Vanhaezebrouck

Wouter Vrancken heeft grote schoenen te vullen bij KAA Gent. Na iemand als Hein Vanhaezebrouck komen is geen sinecure.

Hein Vanhaezebrouck was de voorbije jaren de architect van het succesverhaal bij KAA Gent. Hij loodste de ploeg de laatste jaren telkens naar Europees voetbal.

Op dat vlak heeft Wouter Vrancken hem alvast bijgebeend. Nu moet hij nog proberen beter te doen en dat kan alleen maar door de ploeg een plekje in de Champions’ Play-offs te bezorgen.

Ook al zijn het twee verschillende types, toch hebben ze het nodige respect voor elkaar. “Hein was mijn laatste trainer in het profvoetbal, najaar 2010 bij Kortrijk”, vertelt Vrancken aan WigWam, het clubmagazine van de Buffalo’s.

“Veel heb ik onder hem niet meer gespeeld. Door die artrose ging het echt niet meer, ik dreigde mijn lichaam echt kapot te maken. Hein heeft mij toen raad gegeven, waar ik een tweede opinie kon krijgen, wat mijn opties nog waren. Dat moest hij niet doen, hij kon me evengoed links hebben laten liggen, maar hij toonde zijn waardering.”

Op die manier kreeg Vrancken respect voor Vanhaezebrouck, maar het gevoel bleef altijd positief. “Later zijn we natuurlijk vaak tegenstanders geweest als trainers in eerste klasse, maar de wederzijdse appreciatie is altijd wel gebleven. Hein en ik zijn totaal andere types als mens, pakken de dingen ook anders aan, op en naast het veld. Maar er zijn meerdere wegen naar Rome, elk mag zijn eigen aanpak hebben.”

Bjorn Vandenabeele