Het grote rapport van de Rouches: gebuisd, maar met felicitaties

Wie denkt aan het einde van het jaar, denkt aan de klassenraad, en net voor de heropstart heeft de jury zich gebogen over Standard. De Rouches hebben een turbulent jaar 2024 doorgemaakt, maar het is moeilijk om streng te zijn voor het hele team.

Mathieu Epolo: 6

Als zijn prestaties van het begin van het seizoen waren doorgegaan, zou Mathieu Epolo lof van de jury hebben gekregen. Helaas dreigden momenten van concentratieverlies alles te verpesten, zelfs ondanks het feit dat Epolo zich tegen het einde van het jaar herpakte. Een groot potentieel, maar wel eentje dat op elk moment kan falen.

Arnaud Bodart: 4

In het eerste deel van het jaar was Arnaud Bodart een steunpilaar voor Standard, een van de weinige lichtpuntjes van het seizoen en zonder hem zou Standard misschien echt in degradatiegevaar zijn gekomen. Daarna volgde een vermijdbare saga waarin hij ook zijn fouten had... en een teleurstellende tweede helft van het jaar. Pure doodzonde.

Marlon Fossey: 4,5

De favoriet van Sclessin heeft een frustrerend en wisselvallig jaar achter de rug. Regelmatig, maar zonder ooit zoveel bij te dragen als gehoopt, kan hij ook op de belangrijkste momenten falen. Een teleurstelling met een sprankje hoop.

Bosko Sutalo: 5,5

Zeer belangrijk voor het evenwicht in de verdediging. Standard miste hem tijdens zijn blessure en hij slaagde erin om terug te komen. Bemoedigend voor 2025.

David Bates: 5,5

Zonder zijn ongelukkige blessure had ook hij kunnen dromen van grote onderscheidingen. Wanneer hij aanwezig was, behoorde Bates tot de beste verdedigers van Standard, maar al snel moest hij zijn positie opgeven.

Souleyman Doumbia: 4,5

Blessures hebben voorkomen dat we konden zien of hij het potentieel had waarover werd gesproken. In 2025 zal hij eindelijk consistent moeten presteren om niet onopgemerkt te vertrekken.

Ibe Hautekiet: 6,5

Een van de grote verrassingen van het jaar. De voormalige aanvoerder van de beloften van Club Brugge was begin van het jaar nog actief bij SL 16, maar wist zich uiteindelijk te vestigen als een betrouwbare en bescheiden verdediger, bewust van zijn grenzen en capaciteiten.

Henry Lawrence: 6,5

Een centrale verdediger om uit de nood te helpen is Lawrence, van oorsprong rechtsachter. Hij lijkt niet vaak opgesteld te worden op zijn voorkeurspositie. Er zijn wel wat positionele fouten, maar de Engelsman behoort tot de positieve verrassingen.

Lucas Noubi: 2

Dé teleurstelling van het jaar. Een begaafde, maar vreselijk luie leerling die uiteindelijk uit de klas werd gestuurd.

Boli Bolingoli: 3,5

Er zijn spelers die weinig hebben gespeeld maar hebben laten zien dat ze iets kunnen bijdragen, en er zijn er die weinig hebben gespeeld maar elke keer tekortschoten. Bolingoli, naast het te vaak geblesseerd zijn, behoort tot de laatste categorie.

Alexandre Calut: 5

Een dienstbare speler die een gemiddelde verdient voor zijn moed en goede wil. Hij lijkt geen al te hoge lat te hebben, maar Standard heeft jongens van dit kaliber nodig.

Ilay Camara: 8

Wat valt er te zeggen behalve dat er een Standard is met en zonder hem? In enkele maanden tijd heeft de voormalige RWDM-speler zich niet alleen als de beste Rouche gevestigd, maar ook als een van de beste vleugelverdedigers in de Jupiler Pro League. Geweldige prestatie!

Sotiris Alexandropoulos: 5

Wanneer hij speelt, verdient Alexandropoulos een 7 of 8. Maar... uiteindelijk speelt hij maar weinig en het blijft een raadsel waarom, gezien zijn superioriteit boven de rest van het middenveld van Luik met de bal aan de voet. Misschien wordt 2025 zijn jaar?

Marko Bulat: 3

Het toonbeeld van wat een teleurstelling kan zijn. Interessante speler voor twee wedstrijden, boordevol kwaliteiten, maar hij doofde na verloop van tijd uit en heeft nooit gebracht wat zijn potentieel beloofde. Een zaalvoetbalspeler, te licht voor de impact van de Pro League.

Leandre Kuavita: 5,5

Net als Calut een speler wiens plafond misschien laag lijkt, maar die verdienstelijk is in het gevecht om elke bal en over een groot uithoudingsvermogen beschikt. Zeer nuttig voor het team.

Aiden O'Neill: 5

Paradoxaal genoeg een stille aanvoerder: zonder hem heeft het middenveld niet dezelfde balans, maar hij zal nooit echt schitteren. Over het geheel genomen verdient hij duidelijk een voldoende voor het hele jaar.

Isaac Price: 3,5

Interessant in de eerste helft van 2024, men verwachtte dat hij dit seizoen een stap verder zou zetten, maar het tegenovergestelde gebeurde. Een ware spook met geen enkele offensieve bijdrage en impact, ver verwijderd van wat hij laat zien in het nationale team.

Mohamed Badamosi: 3

Hij speelt misschien te weinig om eerlijk beoordeeld te worden, maar de reden waarom hij weinig speelt is duidelijk: hij lijkt niet het niveau van Standard te hebben. Zelfs niet van DIT Standard.

Soufiane Benjdida: 5

Een vechter die alles moet geven om ballen te raken gezien het spel van Standard. Een ondankbare rol voor een speler die geen 15 doelpunten per seizoen zal maken maar wel een voldoende verdient.

Viktor Djukanovic: 1

Aanwezigheidsnotitie, aangezien het lijkt dat hij aanwezig was. Een spookleerling in de klas.

Dennis Ayensa: 5,5

Een kleine teleurstelling voor sommigen, maar Ayensa werkt hard en groeit in niet in een rol die hem zou moeten toelaten uit te blinken. 

Andi Zeqiri: 7,5

Een van de weinigen naast Camara waarvan we denken dat ze in een "groot" Standard van 10-15 jaar geleden zouden passen. Waarschijnlijk de beste nummer 9 van de Rouches sinds Orlando Sa, in staat om zichzelf te redden in het "kick and rush"-spel dat (bij gebrek aan beter) is opgezet door Ivan Leko. Ook een onberispelijke mentaliteit.

Bart Vandenbussche