Het vergeten toptalent van Anderlecht: "Kompany en Vanden Borre sprintten om me te zien spelen"

Anthony Vanden Borre heeft het al vaker gezegd: noch hij, noch Vincent Kompany was het grootste talent van Neerpede. Die eer ging naar Yasin Karaca, bijgenaamd "de kleine Maradona". Toch speelde de Turkse middenvelder slechts twee wedstrijden voor het eerste elftal van Anderlecht, in het seizoen 200

Op 29 oktober 2001 kreeg Karaca zijn kans. Tegen Charleroi mocht hij invallen bij een 1-1-stand. "Heel het land keek uit naar dat moment", herinnert hij zich bij La Dernière Heure. "Bij de U21 deed ik wat ik wilde. Tijdens de rust scandeerden de supporters mijn naam. Toen ik inviel, lukte alles: dribbels, één-tweetjes, hakjes. In twintig minuten liet ik meer zien dan sommige spelers in hun hele carrière bij Anderlecht." 

Zijn talent bleef niet onopgemerkt. Nederlandse topclubs stonden in de rij om hem binnen te halen. "Ajax en PSV kwamen bij mij thuis. Frank Arnesen probeerde me te overtuigen en ik bezocht zelfs de Johan Cruijff Arena", vertelt Karaca. Toch bleef hij bij Anderlecht. "Dat was de grootste club van België. Ik was een attractie op Neerpede."

Zelfs binnen de club wist hij een enorme indruk te maken. "Zodra hun training erop zat, sprintten de jongere spelers – zoals Kompany en Vanden Borre – naar mijn veld om me te zien spelen", zegt hij trots. "Ik was hun voorbeeld, degene die ze wilden nadoen."

Een van de meest memorabele momenten uit zijn jeugd was een oefenduel tegen Feyenoord, waarin hij het opnam tegen Robin van Persie. "De wedstrijd eindigde op 3-3. Van Persie scoorde drie keer voor Feyenoord, ik drie keer voor Anderlecht."

Zijn carrière geraakte echter nooit echt van de grond na een trainerswissel. "In de winter van het seizoen 2001-2002 werd ik uitgeleend aan Westerlo om meer speeltijd te krijgen, en dat is ook gebeurd." (Hij speelde er elf wedstrijden.)

"Toen ik terugkeerde naar Anderlecht, was Anthuenis ontslagen en vervangen door Hugo Broos. Aimé was de perfecte coach voor mij: een vaderfiguur die in me geloofde. Broos daarentegen... Mag ik daar liever niet te veel over zeggen? Dat is verleden tijd. Het enige wat ik hierover wil zeggen, is dat je soms geluk moet hebben met een coach die vertrouwen in je stelt."

Manuel Gonzalez