KAA Gent-trainer Milicevic heeft één coach gehad in België die hem absoluut niets heeft bijgebracht

Sinds Danijel Milicevic in januari het roer overnam van Wouter Vrancken bij KAA Gent, is er veel veranderd in de Ghelamco Arena. Hoewel hij zichzelf toen nog niet per se klaar achtte voor de job, twijfelde hij geen seconde.

“Ik vond dat ik de club moest helpen en ik wist dat er meer zat in deze spelersgroep", vertelt Milicevic in Het Nieuwsblad. “De spelers hadden het moeilijk met de overgang van Hein Vanhaezebrouck naar Wouter, dus zijn we teruggekeerd naar basisprincipes: eenvoud, samen druk zetten, duidelijke oplossingen in balbezit.”

De nieuwe hoofdcoach kreeg al snel vertrouwen van het bestuur en werd bevestigd voor volgend seizoen. Op de vraag of hij zich ooit nog assistent-trainer ziet worden, blijft hij nuchter. “Zeg nooit nooit. Misschien bij een topcoach. Maar nu voel ik me goed als hoofdcoach. Die rol past bij mij.”

Milicevic benadrukt dat zijn contract rechtstreeks werd besproken met voorzitter Sam Baro, zonder inmenging van spelersmakelaar Mogi Bayat. “Mogi is nog steeds een goeie vriend, maar hij kwam niet tussen in de onderhandelingen", verduidelijkt hij.

In zijn coachingstijl zijn de invloeden van Hein Vanhaezebrouck nog steeds duidelijk merkbaar, vooral defensief. “Zijn principes stroken met mijn filosofie. Als aanvaller hield ik ervan dat de ploeg achter mij meedacht en druk vooruit zette. Aanvallend is het minder identiek, omdat we andere spelers hebben dan toen.”

De belangrijkste coaches in zijn spelerscarrière? Milicevic noemt drie namen: Hein Vanhaezebrouck, Felice Mazzu en Morreno Ferrario. “Onder Hein was ik op mijn best. Mazzu gaf me vrijheid en vertrouwen. En Ferrario gaf me als jonge speler een reality check over wat voetbal echt is.”

Toch waren niet alle trainers een match. Zo klikt het niet met Claude Makelélé bij Eupen. “Grote persoonlijkheid, maar we dachten anders over voetbal. Hij gebruikte me als verdedigende nummer acht. Dat paste niet bij mijn spel.”

Johan Walckiers