Exclusief interview met RSCA Futures-coach Jelle Coen: "Ik moet Whatsapptaal met die mannen spreken" en "Pas naar A-ploeg als ze zich bewezen hebben"

De alarmbellen gingen af bij Anderlecht. Na zeven matchen stonden de RSCA Futures eenzaam laatste in de Challenger Pro League met slechts één punt. Maar na een 12 op 18 ziet de wereld er ineens helemaal anders uit. Tijd voor een gesprek met Jelle Coen, de coach van de Anderlechtse beloftenploeg.

Jelle, ik kan me voorstellen dat je momenteel heel wat gelukkiger bent dan na die eerste zeven wedstrijden. Is er nooit paniek geweest?

"Eén keer ben ik in paniek geschoten en dat was na die eerste wedstrijd tegen Deinze (1-4-verlies). Daar gaven we echt niet thuis. Ik zag weinig herkenningspunten voor mezelf. Nu ja, veel jongens hadden de voorbereiding bij de eerste ploeg gedaan en ik kon me ook nog geen volledig beeld vormen."

"Op Patro was het al beter. Je moet er ook rekening mee houden dat ons competitiebegin niet van de poes was. La Louvière zit nu nog in de top drie, net als Patro. Deinze had daar waarschijnlijk ook wel ergens gestaan zonder die problemen. Op Luik waren we de betere ploeg en daarna was die paniek heel wat minder. Je voelde dat we groeiden. Sinds RWDM is de mayonaise echt gaan pakken."

Heeft dat ook iets te maken met het vertrek van de Denen? Riemer en Fredberg waren toch ook vooral met de A-ploeg bezig. 

"Goh, ik wil geen kwaad woord zeggen over Brian, want hij was toch betrokken bij de beloften. Maar ja, met David (Hubert) zat ik voordien al samen in een bureau en de samenwerking was toch makkelijker omdat we elkaar goed kenden. De juiste zaken gebeuren nu in de relatie tussen A-ploeg en beloftenploeg. De resultaten nu zijn de bevestiging van waar we altijd zijn in blijven geloven."

Ik merkte toch op dat je tactiek veranderd is. Je speelt ineens met drie achteraan. Was het niet zo dat je normaal in een 4-3-3 moest spelen?

"We hebben met de staff een grondige analyse gemaakt.  We waren onmondig in de zone van de waarheid  en we hadden  het moeilijk met crosses in de box. Daar moesten we een oplossing voor vinden. Tegen RWDM zijn we dan overgeschakeld naar een nieuw systeem, rekening houdend met de profielen in de ploeg. We spelen modern voetbal maar kunnen dit nu koppelen aan een resultaat, wat ook nodig is om de jongens dat extra zetje te geven om door te kunnen ontwikkelen."

Van Degreef daar weet je van dat zijn traject bij de Futures erop zit

Zit jij dan nooit met een dubbel gevoel? Het is begrijpelijk dat je spelers moet afstaan aan de A-ploeg omdat je een doorstromingsploeg bent, maar denk je dan nooit 'dju, die had ik wel nodig'?

"(lacht) Nee, als je elke keer gaat beginnen treuren als je een speler moet afgeven, dan ga je niet echt meer goed slapen. Je zit nu eenmaal in een ontwikkelingsploeg en David is iemand die kansen geeft aan de jeugd. Tristan Degreef was belangrijk voor ons, maar die krijgt voluit zijn kans nu."

"Elke speler heeft zijn eigen traject. Tristan, daar ben ik gewoon heel blij voor. Op een bepaald moment weet je dat zijn traject bij de beloften ten einde is. Dat heb ik met Angulo ook. Ik ben blij elke keer dat hij erbij is, maar je moet ook een ander plan hebben. Toen ik zag dat Edozie gekwetst was voor OHL wist ik al dat ik een andere oplossing moest hebben. Robberechts kwam erin en deed dat goed. Als ik daar elke keer mijn slaap vor moet laten..."

Je speelt met heel wat prille tieners. Hoe compenseer je dat verschil in fysieke kracht met de andere ploegen?

"Een goeie organisatie neerzetten, een heel duidelijk game plan hebben, de bal zelf willen hebben en uit het duel spelen. Onze intensiteit moet hoger liggen. We moeten ballen in de rug spelen omdat we sneller zijn en een snelle balcirculatie hebben. We merken dat wij op het einde van matchen altijd frisser zitten. Er moet veel beweging zijn. Je moet lopers hebben. En niet meegaan in het spel van die ploegen. Die hebben niet liever dan dat we met lange ballen zouden spelen."

Wat zijn jouw grootste uitdagingen?

"Het team een wedstrijd leren controleren, het aanvoelen wanneer je in blok moet staan of als team kan gaan omschakelen. Volwassen ploegen hebben een meer opportunistisch spel en soms slaan die linies over. Dat zijn die jongens niet gewend vanuit de jeugd, waar iedereen wel van achteruit wil opbouwen. Ik probeer hen te leren dat ze het duel niet moeten winnen, maar dat ze vooral niet mogen verliezen. Ze moeten de passlijnen sluiten en niet altijd aan 100 procent willen aanvallen. Vanaf dat ze dat beheersen, kan je heel snel progressie maken met zo'n ploeg. Maar wij mogen ook niet te hoog van de toren blazen, want ik vind dat er in 1B heel veel talent zit."

Je moet met die mannen ook hun taal spreken. Whatsapptaal dus... Gelukkig heb ik twee plusdochters in hun tienerjaren

Is het soms niet moeilijk om die jongens met de voeten op de grond te houden als ze eens een paar keer met de A-ploeg mogen meetrainen?

"Absoluut! (lacht) Maar dat was vorig jaar bij Jong Genk ook al zo. Dan heb je een goeie band met de hoofdtrainer nodig. Wouter Vrancken, Steven Defour en David Hubert zijn daar goed in. Het belangrijkste is dat je spelers die kansen geeft op het moment dat ze het verdienen. Als je ze daar zet op het moment dat ze nog niet belangrijk genoeg zijn bij de Futures, dan werkt dat niet. Je mag geen stappen overslaan als je gewoon talent hebt. En ja, dan heb je wel wat werk om die voetjes terug op de grond te krijgen."

Waar haal jij het meeste voldoening uit?

"Ngal'ayel Mukau zien schitteren met Lille in de Champions League terwijl je die vier-vijf jaar onder je hoede had bij KV Mechelen. Bangoura zien scoren voor Genk en daar dan een berichtje van krijgen om je te bedanken. Kamiel Van De Perre zien debuteren bij Union. Tristan Degreef zien schitteren bij Anderlecht. Nunzio Engwanda zijn debuut zien maken op zijn 16de... Maar voor mij het mooiste is: die talentvolle speler beter maken en hem deel te laten uitmaken van een jonge dynamisch geheel."

Ben jij naast trainer eigenlijk ook opvoeder?

"(knikt) Elke coach in België is dat toch een beetje? Alle ploegen zijn erg jong in België en iedereen moet een pedagogische rol spelen. Je moet ze constant beïnvloeden. Bij de heel jonge gasten moet je hun taal wel wat spreken. Dan helpt het wel dat ik twee plusdochters heb die ook in hun tienerjaren zitten. (lacht)"

Kan je daar concrete voorbeelden van geven?

"Je stuurt al eens wat filmpjes door in de Whatsappgroep of je gebruikt die jongerentaal in je bespreking. Je moet ook heel wat truken gebruiken in de training om de focus in de ploeg te houden. Bij die jonge gasten moet je er echt inpompen dat ze niet moeten spelen tussen twee oefeningen door. En blijf altijd bij je standpunt. Verkondig niet de ene dag dit en de andere dag iets helemaal anders. Als je ze wat in hun leefwereld tegemoet komt, krijg je daar heel veel van gedaan."

Johan Walckiers