Thomas Meunier verklaart waarom jonge spelers niet voor Rode Duivels kiezen: "We gaan er nog meer verliezen"

De keuze van Konstantinos Karetsas om voor de nationale ploeg van Griekenland te spelen, en dus niet voor de Rode Duivels, heeft iets losgemaakt in ons land. Spelers als Fernandez-Pardo en Talbi kozen er allebei ook voor om niet voor de Duivels te spelen. Thomas Meunier denkt te weten waarom.
Twee ploeggenoten van Thomas Meunier bij Lille kozen onlangs ervoor de Rode Duivels de rug toe te draaien en te kiezen voor hun roots. Ngal'ayel Mukau (20) en Matias Fernandez-Pardo (ook 20) zijn twee jonge spelers die voor respectievelijk Congo en Spanje kozen, en dus niet voor België.
Meunier heeft een idee van waarom al de jonge spelers voor hun roots kiezen en niet voor de Belgische nationale ploeg. "Voor mij is het geen sportieve kwestie. Het hangt allemaal af van de genoten opleiding", vertelt hij aan Le Soir. "Doordat ik met veel spelers heb samengewerkt die twee of drie nationaliteiten hebben, zie ik dat de familiecultuur vaak veel sterker is dan sportief opportunisme."
Familie
En het is die familiecultuur die volgens Meunier wel eens de zogezegde boosdoener zou kunnen zijn. "Als je gelijke keuzes maakt en gelijke teams hebt, zul je altijd terugvallen op wat jou vertegenwoordigt: je familienaam, de waarden die je van je ouders en grootouders hebt meegekregen."
"Het zit in je, net als religie. Uiteindelijk komen we altijd dichter bij datgene wat op ons lijkt. Kijk naar Marokko: het land heeft op sportief gebied enorme vooruitgang geboekt, met nieuwe infrastructuur, zijn prestaties op het laatste WK... Het is een land dat kan concurreren met de beste Europese teams."
Terugvallen op de roots
Volgens Meunier zal het niet bij Talbi, Karetsas en anderen blijven: "We gaan er nog meer verliezen", aldus de Rode Duivel. "Tegenwoordig is er geen sprake meer van opportunisme in deze keuzes: we volgen ons hart en onze opvoeding."
Toch begrijpt de rechtsachter de keuze niet altijd: "Achteraf gezien is het voor mij dubbelzinnig. Omdat ik ergens tegen mezelf zeg: "Je bent hier geboren, je bent hier opgegroeid, je bent hier naar school gegaan... waarom kies je voor een land waar je misschien maar vier keer op vakantie bent geweest? "
"Hier zien we dat deze zaken diepgeworteld zijn, soms met extra druk van de ouders. Ik kan me voorstellen dat je uiteindelijk, als je tussen twee nationale teams van hetzelfde kaliber kiest, toch terugvalt op je roots."
Griekenland top 12
Meunier vindt dus dat landen als Griekenland op dit moment op gelijke hoogte staan met België. "Voor mij staat Griekenland in de top 12, top 15 van Europa. Dit is een team dat niet onderschat mag worden."
"Ze hebben een geweldige generatie in zich, met veel aanvallend talent. Kijk naar Roemenië, Noorwegen… dit zijn landen die beginnen te groeien en waar veel talent opkomt. Zweden ook", gaat hij verder.
Hij doet er zelfs een schepje bovenop: "Eerlijk gezegd kunnen we ze vandaag de dag niet meer onderschatten en kunnen we niet zeggen dat we beter zijn dan de anderen."
Stan Van Vreckem